La política musical del Ministerio de Cultura no atiende al país, sino a Madrid y a Barcelona.Allí están los principales centros de producción, los mayores recintos y la casi totalidad de la crítica.No es un problema del Gobierno de turno, sino de un ecosistema que controla las principales decisiones del sector.
En la zarzuela, lo inmaterial (el presente) es sombra de lo que fue, y lastre;mientras que lo material (la época dorada) es luz, y su estudio abre posibilidades de futuro.Dirijamos nuestra mirada hacia la zarzuela con nueva información, más centrada en el brillante patrimonio material y menos en el deprimente patrimonio inmaterial.
Fue una agradable sorpresa descubrir que aunque el programa se centraba principalmente en la canción gallega, combinaba siete autores gallegos con cuatro españoles y una gran figura universal, Pauline Viardot-García.
A hipótese da emigração de Eulógio Gallego para a Havana explicaria a sua ausência na Hemeroteca a partir de 1905 e também a falta de referências às suas partituras que, à espera de novas informações, devemos considerar perdidas.
Entre os anos de 1877 e 1880, Miguel Alonso adquire numerosas guitarras e bandurras.Cada um dos tipos define uma qualidade do instrumento que vai desde o mais básico até ao mais refinado.Esta variedade na oferta implica uma também variada e exigente demanda guitarrística na cidade de Vigo.
Além de partituras antigas em perfeito estado e uma boa coleção de música religiosa, o fundo musical do Seminário Maior oferece pistas para o estudo das mulheres intérpretes de música em Compostela.
La selección del CD trata de reunir y combinar melodías emblemáticas del patrimonio musical de Galicia, desde romanzas de zarzuelas con libreto en gallego a obras de compositores de la Restauración Canovista, II República y actuales.
Enceto com o presente uma série de artigos sobre a música para guitarra na Galiza, que aborda aspetos musicais, históricos, sociais, organológicos, iconográficos, educativos e estilísticos em volta do uso desse cordofone, e outros membros da família, em terras galegas desde Revolução Francesa até a Grande Guerra.
"El joven Gaos, que goza de justa fama universal, ha hecho prodigios en el violín, demostrando una vez más, que no en vano es calificado como un perfecto artista por las eminencias musicales de importantes capitales del mundo"
Aún es mucho lo que nos falta por conocer de la música gallega de los últimos doscientos años, pero es evidente que hay un momento especialmente interesante porque nos habla de una vida musical muy rica tanto en las grandes ciudades como en villas de mediano tamaño: las décadas finales del siglo XIX y el comienzo del siglo XX.