A música galega de Parga não chegou a publicar-se e desconhecemos onde poderá estar à nossa espera.Supomos que estaria na sua intenção publicar as obras galegas, que cremos também virtuosísticas, de grande formato e cheias de matizes.
Giuseppina Ronzi foi uma das divas da ópera italiana na primeira metade do século XIX, ao nível de Giuditta Pasta, Pauline Viardot e Maria Malibran.Admirada por Donizetti, o compositor escreveu para ela "Gemma di Vergy," mas também "Roberto Devereux", onde interpretou o papel da Rainha Elizabeth.
Foi com catorze anos de idade, durante a estadia da família em Lugo, quando Avelina Valladares (1825–1902) começou a estudar música, possivelmente, na guitarra.Os seus primeiros poemas foram compostos aos dezoito.
Enceto com o presente uma série de artigos sobre a música para guitarra na Galiza, que aborda aspetos musicais, históricos, sociais, organológicos, iconográficos, educativos e estilísticos em volta do uso desse cordofone, e outros membros da família, em terras galegas desde Revolução Francesa até a Grande Guerra.
Hay un propósito, inteligente, de hacer de la necesidad virtud y utilizar sonidos que no son perfectos con un fin dramático.En este sentido, Damrau, que es una intérprete comprometida siempre, cuida como es habitual en ella la manera de decir el texto y la intención que pone en el fraseo.
María José Siri tiene una bella voz, de lírica plena, con ribetes de spinto, mórbida, con cuerpo que la soprano maneja con habilidad y técnica.Empezó sonando un tanto ligera y se espesó a medida que se desarrollaba la representación, sobre todo en los dúos en los que mostró gran dramatismo en su declamato cantato.
Jake Heggie: Great Scott, American Opera in Two Acts, libreto e idea original de Terrence McNally.Joyce DiDonato (Arden Scott), Ailyn Pérez (Tatyana Bakst), Frederica von Stade (Winnie Flato), Nathan Gunn (Sid Taylor), Anthony Roth Costanzo (Roane Heckle), Kevin Burdette (Eric Gold / Vittorio Bazzetti), Rodell Rosel (Anthony Candolino), Michael Mayes (Wendell Swann).
El siglo XIX constituyó, sin lugar a dudas, el momento de mayor esplendor de la ópera, erigida en el principal espectáculo de masas.Tomando una cronología que no se guíe estrictamente por las fechas, sino por ciclos sociales y políticos, podríamos asumir su papel protagónico fácilmente entre 1789 y 1918, como han hecho tantos historiadores, para hablar de su cénit.
Royal Opera House (ROH) en el Covent Garden.Maria Stuarda, Tragedia lírica en dos actos con libreto de Giuseppe Bardari y música de Gaetano Donizetti.Regisseur: Moshe Leiser y Patrice Caurier.Escenografía: Christian Fenouillat.
Natalie Dessay.Italian Opera Arias.Giuseppe Verdi, La traviata: E strano!...Ah, fors’è lui…Follie!Follie!...Sempre libera;Rigoletto: Gualtier Maldè… Caro Nome.Vincenzo Bellini, I puritani: O rendetemi la speme… Qui la voce sua soave… Vien diletto;