Se encuentra en preparación, con fecha prevista de publicación para marzo de 2025, Giacomo Puccini: Lyriche - Edizione Nazionale delle Opere di Giacomo Puccini, III/3, Carus-Verlag (56.005/00).Esta nueva edición incluirá 17 composiciones
As gaitas, a múseca de Moreiras, as parrandas de guitarras e frautas que foron chegando tocaban n-a eira alboradas e muiñeiras formando un feitizador conxunto, un concerto d'armunias estranas, algo ansi com'os murmuxos d'os aires e d'as augas n-as ribeiras e n-os montes d'as nosas aldeas.
Beczala fue recibido con ovaciones prolongadas que continuaron en ambas partes y un ‘jubileo’ final que lo obligó a tres bises.Hay que destacar que el concierto tuvo lugar entre dos de las tres representaciones que ofreció de 'Lohengrin' en la misma sala.
Uma das grandes surpresas que levei ao ler o manuscrito de Manrique de Lara foi a de encontrar uma versão da conhecidíssima O quer que lhe quer.Esta canção virou-se muito popular trás a recriação que Mauricio Farto Parra (1867-1947) fiz para o coro Cántigas da Terra nos anos 20 do passado século.
Manuel Manrique de Lara semelha unha figura tão atípica como contraditória.Um dândi uniformizado;um soldado artista;um crítico cortês;um burguês aristocrático.
Catriona Morison empezó con el op 48 de Grieg, estableciendo ya algunas características vocales e interpretativas: si el centro y el agudo en forte es claramente de mezzo, el grave es velado, hueco y escaso, y las medias voces y notas filadas son más de soprano
Beethoven conoció en 1803 al joven Rodolfo cuando éste tenía 15 años y el compositor 33.Ludwig von Köchel aludía a este encuentro como "la bella relación entre Beethoven y el archiduque", de la que estas cartas son una interesante muestra.
Todas as obras que se conhecem de Parga caracterizam-se pelo seu virtuosismo, não unicamente no desempenho técnico do instrumento, mas também nos pormenorizados e numerosos matizes, expressões e imagens visuais para transportar ao intérprete o universo sonoro do autor.
Por encima de la riqueza de detalles en la narrativa de Theweleit y su estupendo conocimiento, la razón de la escritura, el colonialismo, se pierde de vista en algunas partes.Aquí apenas se analizan fuentes primarias, la perspectiva de los subyugados prácticamente no aparece, la conquista real de México solamente de forma episódica.
Se está construyendo el mito Macías por parte de aquellos mismos que, en su día, lo protegieron y lo subvencionaron: lo que están haciendo es rentabilizando su inversión.Dudo mucho que Macías sea una figura consistente como para convertirla, ya no en un artista de repertorio, porque es imposible, dada la naturaleza de su música, sino para conseguir que el público y los intérpretes se interesen por él